En çok çocuklar içimi acıtıyor.Suçsuz masum çocuklar...
Zor günlerden geçiyor ülkem çok zor..
Ar damarı çatlamış demiştim bir konuşma sırasında,meğer olmayan şey çatlamazmış...
Arsız doğmuşlar demek ki..
Kin ve nefret tohumları ekiyorlar,masum gençler,çocuklar daha önlerinde uzun yaşanası
yıllar varken..erkenden hayatları çalınarak...
O annenin yüreği nasıl şimdi bilebilir miyiz ?
Anne olarak biraz olsa da tahmin edebiliriz..anneler ancak bunu anlayabilir,empati yapabilir.
Yıllar önce kızım henüz 5.5 yaşında idi..Bazı durumlardan dolayı onu Türkiye'ye annemlerin yanına
bıraktım geçici olarak.Bir gece rüya gördüm kızım ölmüş ve ben ona sarılmış hıçkırıklarla ağlıyorum..
Bırakmıyorum,bir daha görmeden ben nasıl yaşayacağım diye...uyandığımda hala hıçkırıklar içinde ağlıyordum. Aylarca içimde yanan bir kor gibiydi o acı...
Bir rüya bir anneye bu kadar acı veriyorsa ya gerçeği ?
Kızgın,üzgün,acılı ve yorgunuz...
Üç maymunları oynayamıyoruz çünkü insanız !
Oynayanlar insanlığını tamamen yitirmiş olanlardır !
Bu dünya da sadece çocuklar masum ve suçsuz..
Güzel günler beklemekten,umut etmekten yorulsakta..
Yine de umut...
Başka çocuklar ölmesin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldin :)içinden geldiği gibi...