15 Ağustos 2009 Cumartesi

Parmak arası hayatlar

Ne kadar ki ömrümüz bir çocuğun parmak arası kadar var mı ?

Tatil de Rus bir bebeğin parmak arası terliği gözüme takıldı.Ömür dediğin ne ki geldi geçiyor işte bir parmak arası terlik kadar var yok yaşam.Dün ordaydın bugün burda dün o çocuğun parmak arası terliğini gördün bugün ..

Otel de ki 7-10 yaş arası çocukların mutsuzluğunu gördüm pek mutlu neşeli gözükmediler gözüme..hep anneleri ya da babaları olmadan yerlerinden kıpırdamak istemediler.Şöyle kaynaşıp arkadaş olup oynamadılar,anneler çocuklarına arkadaş aradı sanki...Şimdi biz çocukkennn demeyeceğim o orda kaldı devir değişti.

Kuzuyla hep telefonlaştık yokken annanii sayıklamış hergün,bol bol hasret giderdik gelince..Kuzuya yakında bir kardeş gelecek daha bir ay öncesi annesinin karnını gösterip bebe bebe diyordu şimdi hani bebe nerde diyorum başını çeviriyor duymamazlıktan geliyor.Dün annesiyle telefonda konuşuyoruz akşam yemeğini yemedi diyor.Her akşam yedide kum adam isimli üç boyutlu çizgi film var onu izliyor dün hemen koşup oturmuş tvnin karşısına aç diye anne olmaz yemeğini yemedin kum adam yok bugün..öyle bir koşturmuş ki mutfağa patatis patatis diye :) iki lokma yiyip seyretmeyi hak kazanacak ama anne yok demiş yemek vakti geçti..sütle idare etmiş yatarken.

İşte böyle parmak arası zaman ilerliyor,parmak arası hayatlar geçiyor...

2 yorum:

  1. çok severim parmak arası terlikleri ama bir tek tatilde giyebiliyorum. İstanbulda öyle uzun boylu dolaşmalarda asla giyemem doğrusu.

    Çocukların beklentileri o kadar farklı ve maddi oldu ki sürekli mutsuzlar bu yüzden.

    Senin usulde zeytinyağlı sarma bilmiyorum, çok da ilgimi çekti. Açık tarifini yazarsan çok sevinirim. SEVGİLERİMLE-

    YanıtlaSil
  2. Lalecim aslında öyle pek özel birşey değil damak zevkime göre tadlar ekliyorum :)ekleme yaparım yine de tarifi..sevgiler

    YanıtlaSil

Hoşgeldin :)içinden geldiği gibi...

LinkWithin

In Verbindung stehende Pfosten mit Thumbnails