Moru severim :)

Ne şehitdir ne gazi...
misali oldu.
Yoksa bilinç altına yerleşmiş bazı
duyguların istem dışı oluşması belki ..mi ?
Ya da süperman mı olmak istedim
kimbilir..
Hani uçma isteği..
uçtum velhasıl ama ne uçma
mor bir çenem var mesela
modaya uygun yoksa geçti mi
modası,geç mi kaldım ;)
Bayramın ilk günü
daha gün ışımadan çıkmıştım evden
bir gün bu tahta merdivenlerden
uçacağım ama ne zaman
diye temkinle arabanın yanına
kestirme gitme hevesi işte..
Daha ikinci adımda
çarrt etti ahşap basamak
heyhat tutanacak hiç birşey yok
kaderime razı gelmekten başka seçenek kalmayınca
bıraktım oluruna..
Sol kol üzeri veee çene çakıldı pürüzlü betona
dedim kızım kurban kesmedin ama al kendi kanını akıttın işte..
Uçtum işte ama kanatlarımı evde unutmuşum
ne yazık ki..
Mor bir çeneyle eh hava atarım birkaç gün.
Benim bayram anımda bu oldu bu yıl :)
unutulmaz...
Kaçıp deniz de üç mil yüzen (doğruysa) boğaya
madalya takasım geldi.
Can havliyle sağa sola saldıran
hayvanları görünce ve deniz de oluşan kızıllık..
işte bundandır sevmediğim..
Yoksa bayramlar güzeldir elbet
hele çocuksan...
Bir kaç güne unutulur gider herşey dimi ama..
Benim gibi mora sevdalanmayın, Sevgiyle kalın...